ตลาดพลังงานแสงอาทิตย์ของบราซิล (2025)

1. โครงสร้างตลาดและกำลังการผลิตปัจจุบัน

กำลังการผลิตติดตั้งทั้งหมด: บราซิลมีกำลังการผลิตพลังงานแสงอาทิตย์ถึง 55 GW ภายในเดือนมีนาคม 2568 โดยมีการผลิตไฟฟ้าแบบกระจาย (DG) อยู่ที่ 37.6 GW (68%) และโครงการระดับสาธารณูปโภคมีส่วน 17.6 GW (32%) ปัจจุบัน พลังงานแสงอาทิตย์คิดเป็น 22.2% ของพลังงานไฟฟ้าทั้งหมดของบราซิล ซึ่งจัดว่าเป็นแหล่งพลังงานที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากไฟฟ้าพลังน้ำ

ผู้นำระดับภูมิภาค: Minas Gerais เป็นผู้นำด้วยการติดตั้ง DG มากกว่า 900,000 ตำแหน่ง ตามมาด้วยเซาเปาโล (756,000) และ Rio Grande do Sul (468,000) มิดเวสต์มีอัตราการเจาะครัวเรือนสูงสุด (8.5%) ในขณะที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือล่าช้า (4.4%)

ภาพ:ระบบติดตั้งหลังคาพลังงานแสงอาทิตย์

2. วิถีการเติบโตและการคาดการณ์

การคาดการณ์ปี 2568: คาดว่าจะเพิ่มกำลังการผลิตใหม่ 13.2–19.2 GW เพิ่มขึ้น 25% เมื่อเทียบกับปี 2567 การลงทุนอาจสูงถึง 394 พันล้านเรอัล (∼69 พันล้านดอลลาร์) ซึ่งอาจสร้างงานได้ 396,500 ตำแหน่ง

แนวโน้มระยะยาว: ภายในปี 2572 กำลังการผลิตสะสมอาจสูงถึง 90–107.6 GW โดยได้รับแรงหนุนจาก DG (54.2–63.9 GW) และโครงการระดับสาธารณูปโภค (3.7–5.3 GW ต่อปี)

การชะลอตัวล่าสุด: ต้นปี 2025 กำลังการผลิต DG ใหม่ลดลง 24% (เพิ่มเพียง +1.2 MWp) ซึ่งมีสาเหตุมาจากการปรับขึ้นภาษีและปัญหาคอขวดของโครงข่ายไฟฟ้า

ภาพ:การติดตั้งภาคพื้นดินพลังงานแสงอาทิตย์แบบกองคู่

3. ตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจ

ค่าไฟฟ้าสูง: อัตราภาษีกริดที่เพิ่มขึ้นทำให้พลังงานแสงอาทิตย์สามารถใช้งานได้ในเชิงเศรษฐกิจ โดยระบบที่อยู่อาศัยสามารถคืนทุนได้ภายใน <3 ปี

อุทธรณ์การลงทุน: แม้จะมีอัตราเงินเฟ้อ แต่การจัดหาเงินทุนพลังงานแสงอาทิตย์ก็ขยายตัว แพลตฟอร์มอย่าง *Solfácil* รายงานส่วนแบ่งที่อยู่อาศัย 83% ในโครงการที่ได้รับการสนับสนุนทางการเงิน

การสร้างงาน: ภาคส่วนนี้สร้างงานได้ 1.6 ล้านตำแหน่งตั้งแต่ปี 2555 โดยคาดการณ์ว่าในปี 2568 เพียงปีเดียวจะเพิ่มตำแหน่งงาน 396,500 ตำแหน่ง

ภาพ:ระบบหลังคาอลูมิเนียมพลังงานแสงอาทิตย์

4. ความท้าทายที่สำคัญ

ข้อจำกัดของกริด:

โครงการแบบกระจาย: 30% เผชิญกับ "การปฏิเสธทางเทคนิค" เนื่องจากปัญหากระแสไฟย้อนกลับ ทำให้เกิดความล่าช้าในการเชื่อมต่อโครงข่าย

ระดับยูทิลิตี้: คอขวดของระบบส่งกำลังบังคับให้มีการยกเลิก (เช่น โครงการ 903.7 MW ของ Cubico ใน Ceará)

การเปลี่ยนแปลงด้านภาษีและนโยบาย:

ภาษีนำเข้าส่วนประกอบเพิ่มขึ้นจาก 9.6% เป็น 25% ในปี 2024 ทำให้ต้นทุนระบบที่อยู่อาศัยเพิ่มขึ้น 13% และขยายระยะเวลาคืนทุน

ความล่าช้าของนโยบาย (เช่น การเรียกเก็บเงิน REBE ถูกระงับเป็นเวลา 500+ วัน) และภาษีระดับรัฐ (เช่น "ภาษีพลังงานแสงอาทิตย์" ของเซาเปาโล) ทำให้เกิดความไม่แน่นอนมากขึ้น

ภาพ: ระบบกั้นอลูมิเนียมพลังงานแสงอาทิตย์

5. นโยบายและแนวการกำกับดูแล

ความคิดริเริ่มของรัฐบาลกลาง:

การยกเว้นภาษี: โปรแกรม REIDI ยกเว้นภาษีรัฐบาลกลาง (PIS/COFINS) เป็นเวลา 5 ปีสำหรับโครงการ DG >75 kW

แผนการเปลี่ยนผ่านพลังงาน (สิทธิบัตร): เสนอสินเชื่อสำหรับพลังงานหมุนเวียนและการอัพเกรดโครงข่ายไฟฟ้า

การดำเนินการของรัฐ: เซาเปาโลขยายการยกเว้นภาษี ICMS สำหรับ DG จนถึงปี 2026

การปฏิรูปที่รอดำเนินการ: ร่างกฎหมาย REBE มีเป้าหมายเพื่ออุดหนุนครัวเรือนที่มีรายได้น้อยและสร้างมาตรฐานการเข้าถึงโครงข่ายไฟฟ้า แต่ยังคงมีความล่าช้า

6. นวัตกรรมด้านเทคโนโลยีและการตลาด

การบูรณาการพื้นที่เก็บข้อมูล: ระบบไฮบริดเพิ่มขึ้นเป็น 4% ของยอดขายในปี 2567 เพื่อลดความไม่เสถียรของกริด บริษัทต่างๆ เช่น *Powersafe* และ *SolaX Power* กำลังขยายโซลูชันแบตเตอรี่

เทคโนโลยีที่ปรับเปลี่ยนตามสภาพอากาศ: ผู้ผลิตอินเวอร์เตอร์ (เช่น *Ginlong*) มุ่งเน้นไปที่การทนต่ออุณหภูมิสูง (การทำงาน 50°C) และส่วนประกอบระดับ IP65 สำหรับความชื้น

นักบินกริดอัจฉริยะ: "ระบบควบคุมกำลังถอยหลัง" กำลังได้รับการทดสอบเพื่อปรับปรุงการรวมกริด DG

7. แนวโน้มในอนาคต

โอกาส:

การขยายพื้นที่จัดเก็บข้อมูล: กฎระเบียบใหม่ของ Aneel (2025–2026) จะทำให้ง่ายขึ้น

การใช้พลังงานไฟฟ้าในชนบท: โปรแกรมเช่น *Minha Casa Minha Vida* ตั้งเป้าหมาย 2 GW สำหรับการติดตั้งในครัวเรือนที่มีรายได้น้อย

ภัยคุกคาม:

อัตราภาษีนำเข้าที่สูงอย่างต่อเนื่องอาจกดดันความต้องการ โดยเฉพาะโครงการเชิงพาณิชย์

ความแตกต่างในระดับภูมิภาคในโครงสร้างพื้นฐานกริดอาจขยายช่องว่างในการนำไปใช้

บทสรุป

ตลาดพลังงานแสงอาทิตย์ของบราซิลอยู่ที่จุดเปลี่ยน: กำลังการผลิตติดตั้ง 55 GW แสดงให้เห็นถึงการเติบโตที่แข็งแกร่ง แต่ข้อจำกัดของโครงสร้างพื้นฐานและความล่าช้าของนโยบายคุกคามโมเมนตัม ความสำเร็จขึ้นอยู่กับ:

การปรับปรุงกริดให้ทันสมัยเพื่อรองรับโครงการขนาดใหญ่

เร่งอนุมัติร่างกฎหมาย REBE เพื่อให้เข้าถึงได้อย่างเท่าเทียมกัน

การผลิตเฉพาะท้องถิ่นเพื่อชดเชยการพึ่งพาการนำเข้า

ด้วยความพยายามในการประสานงาน บราซิลสามารถบรรลุเป้าหมายในปี 2030 ที่ต้องการใช้พลังงานหมุนเวียน 50% และทำให้สถานะของตนแข็งแกร่งขึ้นในฐานะผู้นำด้านพลังงานแสงอาทิตย์ของละตินอเมริกา